poniedziałek, 24 marca 2014

Piotr Kosiński: Piotruś Pan fotografii

Piotr Kosiński fotografował już od młodych lat, nie wiedząc jeszcze, że przerodzi się to w jego pasję, zawód i miłość. Tym bardziej nie przychodziło mu do głowy, że będzie portretował ciekawych i popularnych ludzi. Cenią jego talenty i charyzmę osobowości filmu, teatru, estrady, telewizji, biznesu, jak również ludzie kochający piękno.
Ma na koncie liczne publikacje prasowe, kalendarze, okładki płytowe, a jesienią ukaże się premierowy album pt: „SECRET”. Kosiński jest portrecistą kochającym czarno-białe fotografie, do wykonania których używa aparatu analogowego i oświetlenia stałego. Artysta uważa, że fotografię czyni wyjątkową nie technika a osobowość fotografa, jego wrażliwość i niewinność dziecka, dlatego często mówi o sobie, że jest „Piotrusiem Panem fotografii”. 


Dla kogo tworzysz? Czy kiedykolwiek reakcja na twoje prace miała wpływ na kolejne dzieła?
- Tworzę przede wszystkim dla siebie i własnej satysfakcji, jak również dla osób, którym podobają się moje prace i emocje w nich zawarte. By lepiej rozumieć wyobraźnię ludzi, przyglądam się ich twarzom, uważnie słucham, co mówią. Ostatecznie polegam jednak na swojej intuicji i cieszę się, że ludzie akceptują i rozumieją mój wybór.

Co dla ciebie znaczy kobieta wyjątkowa i mężczyzna wyjątkowy?

- A co to jest wyjątkowość? Nie klasyfikuję ludzi na wyjątkowych i nie wyjątkowych. Uważam, że każdy człowiek jest wyjątkowy na swój sposób. Żeby dobrze kogoś sportretować, trzeba mieć oko i lubić ludzi, po prostu. Wiek, płeć i uroda tak naprawdę nie mają znaczenia.

Co cię inspiruje i jakich ludzi traktujesz jako autorytety?

- Inspiruje mnie wszystko, co mnie otacza i dotyka. Cenię towarzystwo ludzi, z którymi mogę nawiązać wspólny język tak w życiu prywatnym, jak i zawodowym. W fotografii fascynuje mnie twórczość takich mistrzów jak: Greg Gorman, Steven Klein, Peter Lindberg, Herb Ritts. Dla relaksu przeglądam ich albumy, jak również jestem na bieżąco, co i jak dziś tworzy się i publikuje w fotografii w Polsce i na świecie.

Znalazłeś nową jakość, formę, styl?
- Gdy byłem w Nowym Jorku odwiedzałem wiele wystaw i galerii i... to wszystko już było. Chyba nie da się już wymyślić w fotografii nic nowego. To jak w modzie z „małą czarną”, ona była, jest i będzie. Klasyczna pojawia się co jakiś czas, zmodulowana, inna, ale z energią kolejnego twórcy.

Co jest najważniejsze w twojej pracy: proces tworzenia czy dzieło?
- Proces twórczy, jeśli efektowny i efekt końcowy, jeśli twórczy.

Z kim ci się najłatwiej pracuje?

- Kiedy mam komuś zrobić zdjęcia, staram się dowiedzieć o tej osobie jak najwięcej, poznać jej przyzwyczajenia, by czuła się u mnie w atelier dobrze. Jest temat, atmosfera, a rezultatem piękne zdjęcia i miło spędzony czas.

Twoje najważniejsze dokonania w zawodzie?
- Cały czas fotografuję, mam nadzieję, że jeszcze wiele przede mną. Miło wspominam pracę nad kalendarzem: „FEMME FATALE”, do którego sportretowałem m.in.: Aga- tę Buzek, Annę Chodakowską, Jolantę Fajkowską, Paulinę Holtz, Danutę Stenkę, Izabelę Trojanowską czy Małgorza- tę Walewską. Dumny jestem, że fotografowałem tak wyjąt- kowe kobiety w pięknych stylizacjach i wnętrzach. Jestem również pomysłodawcą i autorem kalendarza z portretami piosenkarki Izabeli Trojanowskiej: „IZABELA TROJANOWSKA 2012”. W międzyczasie odbyło się wiele ważnych prezentacji i wernisaży moich prac. Teraz liczę, że wydany jesienią album „SECRET” także odniesie sukces!!!

No właśnie, jesienią ukaże się twój album: „SECRET” z czarno-białymi aktami mężczyzn. Dlaczego mężczyźni a nie kobiety? 

- Nad albumem pracowałem kilka lat i co roku ogłaszałem jego premierę, lecz interesujących modeli przybywało, powstawały kolejne piękne sesje. Album „SECRET” to kolekcja ponad 200 fotografii: portretów, aktów i pół-aktów mężczyzn i młodzieńców w różnym wieku, o wyglądzie „fashion model”, w sugestywnych ujęciach i stylizacjach, które wzmacniają urok i walory męskiej, fizycznej atrakcyjności.

Jaka jest twoja definicja piękna, definicja bycia sobą?
- Piękno jest wszędzie, ale by je dostrzec należy mieć oczy i serce szeroko otwarte. Ludzie coraz częściej stwarzają pozory, które mają tuszować ich niedoskonałości i brak samoakceptacji, co w rezultacie daje zupełnie odwrotne efekty i rozczarowania. To zabawne, ale bycie sobą to dziś maksy- ma, a nie kosztowna ekstrawagancja, dlatego jestem takim „Piotrusiem Panem fotografii”, umiem zatrzymać prawdę i czas na fotografiach.

Beata Kozimor 





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz